غــــــــــــــــــم کــــــــــــــــــــــــده

آن چنان صبورانه عاشقت شدم

و زیر درگاه خانه‌ات،

به انتظار گردش چشمانت نشسته‌ام

که نسیم هم حسودی می‌کند!

پیدا که می‌شوی

سرانگشتانم مست می‌شوند

سبز می‌شوند

من امشب

پروانه‌ هایی را که

از دریچه ‌های بارانی چشمانت پرواز کردند،

گردهم آوردم تا ببینند

که من دیوانه تو هستم ...

 عشقت باید تو بغلت باشه

محکم تو سینه خودت فشارش بدی

تا نفسش بند بیاد

جیغ بکشه

دور خودت بچرخی و بچرخونیش

این قدر بچرخی ... این قدر بچرخونی ... بچرخی ...

بچرخونی ... بچرخی ... بچرخونی ...

تا سر هر دوتاتون گیج بره پهن شید رو زمین

بعد چشماتونو ببندید

دنیا دور سرتون بچرخه ... بچرخه ... بچرخه ...

بعد خوشحال باشی که چقدر زورت زیاده که تونستی دنیا به

این بزرگی رو بچرخونین

دو نفری...

راستشو بنویس

حتما بگو 

 شعله ی انتـــــــــــظار تــــا ابَد نمی ســـــوزد

هــــیزم ها خیـسَ ند و آتـــــش های دیگر سَخت وســـوسه انگیـــز
•
•
•
•

اگر چه عاشق برفم بهار هم خوبست

بدان به خاطر تو انتظار هم خوبست

دلم به خلوت تابوت رفت دلتنگم

ولی برای دل من مزار هم خوبست
•
•
•
•

کدام راه است که پای خسته را نشناسد

کدام کوچه خالی از خاطره است

و کدام دل هرگز نتپیده به شوق دیدار

بیا تا برایت بگویم از سختی انتظار که چگونه …

در دیده های بارانی رنگ هذیان به خود می گیرد
•
•
•

•

دلم از هزار راه ِ رفته

بی تو باز گشته است

ایوب هم اگر بود

چشم می بست از انتظار آمدنت
•
•
•
•

تا زنده ام می نشینم به انتظارت

شاید هم نیایی …

من کارم را می کنم …
•
•
•
•

انتظارت چه زیباست

وقتی که لبه جاده ی دل تنگی ایستادمو

تو با شاخه گلی از بهانه های عاشقانه می آیی
•
•
•
•

وقتی که می رفتی بهار بود

تابستان که نیامدی پاییز شد

پاییز که برنگشتی پاییز ماند

زمستان آمد اگه نیایی پاییز می ماند

تو را به دل پاییزی ات قسم می دهم

فصل ها را به هم نریز
•
•
•
•

و حالا انتهای کوچه شعر

منم با انتظاری مبهم و زرد

ولی ای کاش جادوی نگاهت

غزل های مرا غارت نمی کرد
•
•
•
•

گیرم اندوه تو خواب است و نگاه تو خیال

پس دلم منتظر کیست عزیز این همه سال؟

پس دلم منتظر کیست که من بی خبرم؟

که من از آتش اندوه خودم شعله ورم؟

ماه یک پنجره وا شد به خیالم که تویی

همه جا شور به پا شد به خیالم که تویی
•
•
•
•

قــول بــده کــه خــواهــی آمــد

امــا هــرگــز نیــا!

اگــر بیــایــی

هــمه چیــز خــراب می شــود!

دیــگر نــمی تــوانــم

اینــگونــه بــا اشتــیاق

بــه دریــا و جــاده خیــره شــوم!

مــن خــو کــرده ام

بــه ایــن انتــظار

بــه ایــن پــرســه زدن هــا

در اسکــله و ایستــگاه!

اگــر بیــایــی

مــن چشــم بــه راه چــه کســی بمــانــم؟
•